Düşler, sevgili ve ben bir öznenin özlemiyim.

Seher vaktinde akan aklımın kıvrımları

İçine düştüğüm aşk kadar masumiyetim

Elbet irkildiğim teninde yalanların

Göz ucuyla dahi bakmadığım

Sığ kıyıların inhisarıyım.

Aşkın mahşerinde bir kor nefes

Yüreğin mahzeninde el, el üstünde

Sönmeyen bir ateş.

Yaftaların rüzgârına meftun güneş

Elbet yüreğin de ambarı

Kör kütük aşka eş

Yâd ettiğim mazinin ruhuyla özdeş.

Bir sevgi pınarında dolanan rahmet kadar

Damlaların bahtına vurgun saltanatı

Ömrün aşka da itiraz eden

Bir çöl çiçeği kadar melun mahzunum.

Kürediğim hayaller

Küstüğüm lanet ve kâbus

Göğe kat çıktığım sancılı bir lades

Bir de kurşun döktüğüm rüzgârın

Meftun perçemine özdeş

Bahtın efkârıyım.

Melun güneş varlığın sahibesi

Şatafatlı mehtap

Gönlün ahu zarı.

Yalın sesinde özlemin yıkılası tabular

Şehrin surlarında nefsine itibar etmeyen

Ruhun kırılası prangaları.

Beyitlerden aşırdığım her hecenin

Tefe konulası cesaretim

Edimlerde süzülen elemin hazanıyım

Diri varlık ölü seyyah

Dingin kaleme de özlemim

Şifası ömrün elbet aşkta kıyama duran

Hidayet öncesi yeniden

Doğmanın arzusu bilumum sebeple.

Köreldiğim kancasında hasretin

Sitemlerim kendime sapladığım

Zehirli oklarla nükseden

Fevri bir semazenim

Dönendikçe kâinatta

Yolunu bulmak aşkın

Şatafatlı zemininde

Bir seyyah ki

Özendiği huzura aheste aheste.