KALEMİN UCUNDA-21.11.2024
Barış; dolma kalemin ucundayken,
Bir an kadar kısadır nihayete ulaşmak.
Söylemi güzel herşey herkes müsâvi,
Bedeli iki damla mürekkep,
Rengi gökyüzü kadar mavi.
İşte bu kadar ucuzdur barışmak,
Bu kadar kolaydır insanı yaşatmak.
Barış; namlu ucunda ise top ve tüfeğin,
Uzun bir roman yazılır sonu hazin.
Kalmaz insanda mertlik onur ve iffet;
Sonu gelmez bir öfke garaz ve kin.
Bedeli gözyaşı gökten yağmur gibi yağan!
Rengi şafak kızılı oluk oluk akan kan!
İşte bu kadar korkunç ve ağırdır,
Omuzlarda barışın vebali,
Bir o kadar acı verir,
Pahalıdır insanı yaşatmanın bedeli.
Birinde eşref-i mahlûk bilincinde
Aklıselim bir Âdem;
Diğeri zulümde sınır tanımaz,
Kibre bulanmış benlik,
Sonunda hep acı ve mâtem.
Bahadır BORANLI
Yazarın
Önceki Yazısı