
Gözlerin ey yar, gözlerin
Tenhalarda buluşmak
Ay ışığında bir ihaneti tutuşturmak vardı
Aklımı benden aldı
Ruhum yasta
Memleket cehennem yeri olmuş
Ümmet paramparça
Bense hala aynı nakaratta
Gözlerin ey yar, gözlerin
Gözlerin der dururum
Sokaklar alev alır
Hükümet arazi olur
Meydanlar yiğit arar durur
Bense gözlerin derim ey yar, gözlerin
Hiçbir sual beni bu kadar yakmaz
Hiçbir dua bu kadar ısrara dayanmaz
Rahmân bilir yar, Rahmân bilir
Ben gözlerin der dururum, gözlerin
Herkes kendi yangınında çoğalır
Günler eksilir, aşk kitapsız kalır
Menfaat rozet sever
Ama hep kıblesiz kalır
Şeytan en tenha yerinde kalbimin
İlla da seni aratır
Gözlerin ey yar, gözlerin
Penceremde hiç ölmeyen bir sevda
Ruhum her an kanamakta
Kimi aşk der
Kimi gazap
Ölürüm de unutmam
Ağlarım da söylemem
Aklıma bir ödenmeyen fatura gelir
Gözlerime hüzün değer
Bakışlarım karanlığı deler
Vatanım derim
Milletim derim
İbrahim derim
Bir secde izi kalır alnımın orta yerinde
Ellerimle uçurduğum bir dua
Namert bir kurşunu ikiye böler
Uyku sersemi gözler görmez sırtımdaki hançeri
Ben gözlerin derim
Bir heves derler
Aklımin mesaisi durur
Kıvranıp dururum
Ömür geçer
Asır geçer
Üzerimden panzerler geçer
Gözlerin ey yar, gözlerin
Sessizlik ve sensizlik bir cehennem olur
Aç köpekler saldırır
Hasret nöbet beklerken sabahı bulur
Dilde söz tükenir
Ülkemde yılanlar uyanır
Kaplumbağa kıtalar dolaşır
Ben yine aynı türküyü söylerim
Gözlerin ey yar, gözlerin
Uçurumundan düşerim yüreğinin
Bir vatansız vatan bulurum
Sen söylersin
Ben ağlarım
Ben ağlarım
Sen söylersin
İki çift göz
Bir sevdalı bakış
Hüzün dolu geceler
Ay felek duman olur
Mühür vurulmuş kalplere
Uçurumlar da yar olur
Akar gider gözlerimden seller
Yüreğim de harap olur
Ben türkü bilmem seni bilirim
Gözlerin ey yar, gözlerin
Mektep görmüş alimdiler
Hep de yalan söylediler
İki ezber söz
Ve hep aynı kehanetler
Hiçbiri anlatmadı beni dağıtan seni
Gözlerin ey yar, gözlerin
Sokak çocuğu gibi gözlerin
Kime gitse kapıda kalır
Kim başına bu belayı alır
Körler kasabasında bile nankör kalır
Gözlerin ey yar, gözlerin
Kavram hırsızı şairler
Manşet müptelası beyler
Hep yanılgılar, hep sanılar
İçi çürük dünya
Yaşanılasi coğrafyamda
Anlamsız duygular
Hiçbir mana avutmuyor
Zulmü insanlığın, damarlarımda kol geziyor
Söylesem olmuyor
Söylemesem içim yanıyor
Ölümse ölüm
Yaşamak buysa yaşamak
Vurulmaksa gözlerinde
Ben yine aynı türküyü söylerim
Ben bilmem, şair bilir derim
Gözlerin ey yar, gözlerin
2017
Ethem BABRAK