Sonradan, gördüðümü hatýrladýðým bir rüya bugün aklýma düþtü. 

Bana seni hatýrlatmayý da bir þekilde baþardý.

Uzunca bir yol gittim o rüyada

Aramýzda mesafe olsa da sanki birisi daha benimle yürüdü.

Bundan emin deðildim, yok saydým.

Eve geri dönmeyi istedim.

Dönüþ yolunda yaðmur bastýrdý diye hatýrlýyorum.

Þimdi o emin olamadýðým kiþiyi düþününce sanki oydu.

O belli belirsiz rüyaya onu koyduðumda aklýmda iþler karýþýyor þimdi:

Yaðmur bastýrýnca ben sýrýlsýklam olmuþken, onda þemsiye vardý, kupkuruydu sanki. 

Þemsiye altýnda benimle yürümek, eve dönmek varken

Þemsiyesini alýp uzaklaþtý sanki.

Arada bir beni de yaðmurdan koruyacakmýþ gibi görünse de, yapmadý.

Yaðmur yaðarken aslýnda aðladým, fark edilmedi.

Asýl, o fark etmedi. 

Þemsiyesini aldý, yoluna devam etti. Bensiz.

Mesafelerle birlikte gözden kayboldu bu yaðmurda.

Kendini böylece çekti benden ve hayatýmdan kayboldu.

Bir rüyaya bu kadar anlam yüklemek

Ne kadar doðru bilemiyorum.

Ancak içimi dökmek, toparlamaktan daha kolay

Onu biliyorum.

Rüyalar bana çokça hatýrlatýr.

Hatta bazen rüyamda var olmasa bile

Varlýðýný hissederim, garipserim. 

Tabii bu varlýðýn, rüyadan uyandýktan sonra 

Hiçbir deðeri yok. 

Benim ondaki deðersizliðimle eþdeðer. 

01.12.2020 Salý 06.21