Hayata gözlerimi açtığımda ilk gördüğüm yüz senin yüzün'dü,
Cennet bahçesi gibi pırıl pırıl,
Öğrendiğim ilk isim senin ismin'di,
Duyduğum ilk ses senin sesin,
Gördüğüm ilk gözler senin gözlerin,
Kimse sen gibi bakamazdı
Mânâlı ve derin derin.
Hayat dedikleri sen olsan gerek diyordum,
Huzur sen Yaşam pınarı sen,
Cıvıl cıvıl neşe saçıp mutluluk veren,
Her sualimin cevabı sende saklı
Her soruyu bilendin,
Her gizemin anahtarı sendin,
Aç' tok farketmeksizin
İstemeden verendin.
Varlığın' varoluşun membağı sendin,
Ten bende saklı idi' can sende,
Büyüyüp serpilmek zordu istesem'de istemesemde,
Gün sen oluyordun mesela' gece ben,
Şiir sen oluyordun mısra mısra' hece ben,
Satır satır çözüyordun beni,
Sevgiyle cevapladığın tek bilmece ben.
İlmek ilmek
Bir dantel gibi özene bezene örüyordun hayatımı,
Ömrüme silinmeyen imzanı atıp
Arşa çıkartıyordun bu küçücük tahtımı,
Telaffuz etmek bile şimdi ne zor bilsen adını,
Canında can bulduğum, Hayatımın kadını.
Sığındığım kolların vardı sarıp sarmalayan,
Gözetip koruyan,
Ellerin, ellerin benim şevkat dünyamdı,
Gözlerin ışığım güneşim,
Ve sözlerin, sesin seslenişin,
Bana yön veren pusulam öğrenişim,
Hatalardan dönüşüm.
Her kelimen,
Yeniden dirilişim.
Doğduğum günden beri onlarca güz görsede yaz'ım baharım,
Herdem çiçek açacak senle varolan' sen'den varolan dallarım,
Yokluk nedir hiç bilmedim sayende,
Hâla senin verdiklerinle,
Hâla Senden aldıklarımla varım.
Gökten rahmet gibi üzerime yağanım,
En karanlık anlarıma güneş gibi doğanım,
Üstüme titreyip koruyup kollayanım,
Hangi duanın karşılığısın,
Hangi iyiliğin ödülüsün sen,
Seni hak etmek için ne yapmıştım ki ben,
Dedim ya, Adını telaffuz etmek dâhi zor, sıfatını izzah etmek mümkün değil,
Ana demek, Anne demek az kalıyor anlatmaya seni,
Tek seslenişte binlerce kez anne desem,
Birkez dönüp bakışını hak etmiyor kelimelerim,
Hayat verip, hayatım boyu hayatıma yön verenim,
Hayatımın kadını,
Bilsen şimdi ne zor telaffuz dâhi edebilmek adını.
Biliyorum şimdi olduğun yerden
Ufak ufak hayıflanmaya başlıyorsun,
Bu çocuk neden hâla uyumadı,
Neden bu saate kadar oturuyor,
Neden bu kadar çok sigara içiyor diyorsun,
Kızma anne kızma,
Şimdi sigaramı söndürür
Suyumu içer usul usul yatarım,
Sende geç kalma sakın
Öyle özledinki seni
Rüyalarıma girmen için,
Uzuuuun uzun
Resimlerine bakarım.
FEVZİ EMİR YILMAZ
