Ben Sessizken
En çok anlatacak şeyim olduğunda sustum.
Çünkü bazı kelimeler, boğazda düğüm olur; ne ileri gider, ne geri döner.
Ben de sustum.
Çünkü içimde büyüyen fırtınaları kimse anlamadı,
ve ben birilerine anlatamadıkça, kendimden bile uzaklaştım.
Ben sessizken, herkes beni güçlü sandı.
Oysa ben sadece yorgundum.
Düşünmekten, hissetmekten, aynı şeyleri yeniden yaşamaktan yorgun…
Sanki içimde bir dünya vardı da, kimse uğramıyordu artık.
Kimse bilmedi…
Sessizlik bazen bir tercih değil, bir çığlıktır.
Duyulmak istemezsin çünkü duyanlar da anlamaz.
Ben bu yüzden sustum.
Ama şimdi…
Artık içimden taşanları saklamıyorum.
Yazıyorum.
Hem kendime, hem belki bir gün benim gibi susan birine ulaşırım diye.
Çünkü bazen bir cümle, bir hayat kadar yankı bırakır.
Ve bu, benim yankım.
(
Ben Sessizken başlıklı yazı
Sisu tarafından
21.04.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
