Belki vurdumduymazlýðýmýzýn
Kaný bu elimize bulaþan;

Belki de görmeyen gözlerin,
Duymayan kulaklarýn son azabý.

Ya da düþen bedenlere bakýp dökülen gözyaþlarýnýn
Sahteliðinin bedelidir kim bilir?

Gencecik yürekleriyle
Ýntifada çaðrýsý yapanlarý
Anarþistlikle suçlayanlarýn vebalidir
Kundaktaki bebeðin yaþayamadýðý günler.

Timsah gözyaþlarý dökerken
Sofrada yalandan
Boðazýna lokmasýnýn düðümlendiðini söyleyenlerin,

Ne olduðunu bile anlamadan
Soðuk topraðýn altýnda kalanlarý düþünmeden
Arkasýný dönüp uyuyabilenlerin sebebidir.

Bir neslin inkârýna inat,
Bir vahþetin izidir.

Anlamsýz bir kýrýma direnen bir milletin;
Anlamlý yitiþidir.

Bu duyulan sesler;
Filistin in son nefesini veriþinin sesidir...


Mart'2006/Ocak'2008 Aydýn...


Çok düþündüm bu dizeleri yayýnlayýp yayýnlamama konusunda.
Kendimle çeliþip çeliþmediðimin muhasebesini yapmakta iþin açýkçasý zorlandým. Yýllardýr bu kýyýmý nasýl büyük bir öfkeyle takip ettiðim, yeri geldiðinde bu düþüncelerim için nasýl suçlandýðým geldi aklýma.
Bir elin parmaklarýný geçmeyecek sayýda arkadaþýmla verdiðimiz mücadelede ne derece yeterli olabildik hiçbir zaman anlamadým.

Timsah gözyaþlarý dökenlere müjdeler olsun ey halkým.
Yokluðundan var olmaya çalýþan bir milleti, parasýyla kendine ülke satýn alan ve tarihte peygamber bile katledebilmiþ bir ýrk yok ediyor.

Dünya sadece izliyor. Ölü evlerinin paralý yasçýlarý gibi döverken insanlar dizlerini, bile bile hala bu katlin silahýna dayanak oluyorlar/oluyoruz.
Kliþe laflarla, akþamlarý açtýðýmýz haber programlarýnda ki görüntülere yüzümüzü buruþturarak bakmaya devam ediyoruz.

Kendi baþýndan geçmiþ ölümleri hala daha haklý ya da haksýz kullanmaya devam eden bir milletin, nasýl da kendinden güçsüz bulduðu bir halký, yaptýðý bu iþin adýnýn baþýna birde kutsal ibaresini koymaktan çekinmeden, kendi çýkarý uðruna, kendi topraklarýna toprak katmak adýna tarihten silme vahþetini izliyoruz.

Dünyanýn en iyi örgütlenmesini yapmýþ, yazýlý ve görsel basýn dâhil akla hayale gelmeyecek yerlerde güçlü lobilerini kurmuþ bir milleti nasýl durdurabileceðini düþünen insanlarý ise hala anarþistlikle suçlamaya devam ediyoruz.

Üzülme faslý çoktan geçti benim yanan ruhumdan.
Ben insanlýðýmdan utanma faslýndayým...



Aylin Baþdemir