Şiir Kadın

Kaz tüyü dizlerinde yazmıştım

Öbek öbek yürüyen dizelerimi

Bilerek kaybolmaktı seninle olmak

Uçsuz bucaksız şiir ülkelerinde

Ah koklamak saçlarının esintisini,

Yürümekti erguvan bahçelerinde

Umursamadan ay ve güneşi…

 

Mürekkep olurdu aşk damlayan gözlerin

Nice şiir nakşeden kalemlere

Yorulmazdı ellerim yanındayken

Yorulur muydu sular hiç

Çılgınca akarken nehirlerden…

Şiir aromalı ilham suyumdun

Bakır sürahilerde ikram edilen

Lezzetine mana veremediğim…

 

Sayfalar dolusu şiir saklardı gülüşün

Yer kalmazdı bakışlarına dalarken

Kalbimin kütüphanesinde

Usanmak yoktu lügatımda

Sitem eder miydi hiç şeftali ağaçları

Konmuşken tepelerine serçeler…

 

Böyleydin işte şiir kadın

Hece hece diriltirdin hislerimi

Senle bezeliydi sayfalarım salkım salkım

Gönlümün asmalarından fışkırmış

Nihayetinde ‘Aşk Şarabı’nı içtiğim

Şiir Kadın…

 

( Şiir Kadın başlıklı yazı yusuf-kazak tarafından 8.05.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu