Avucumda bir evren taşırdım,
her gecenin sabahında yeni baştan kurduğum.
Gözlerine bakınca gökyüzü dağılırdı,
dokunmak yasaktı bulutlarına.
"Gel" dedim, "içimde bir şehir kur."
"Git" dedi, "haritamda yerin yok artık."
Bir bilsen nasıl da uzaklaştı gölgesi tenimden,
rüya sandım, yaraydı oysa.
Aşk, cam kırıkları gibi parlıyordu
yalancı bir güneşin altında.
Aldanmak, bir nehrin kıyısında
fırtına beklemekti meğer.
"Bir gün sana da çalacak kapıyı" dedim,
"kalbin çıplak ayaklarla kaçacak kendinden."
Gülüşün yankılanacak boş odalarda,
ben de izleyeceğim uzaktan.
İşte şimdi anlıyorum tanrıların cezasını,
nefesini tutarak boğulmanın hikmetini.
O sevdanın mezarını kazdım geceler boyu,
ama söyleyin, ölüm mü bu yaşamak mı?
Turgay Kurtuluş
(
Yanılsama başlıklı yazı
turgaykurtulus tarafından
8.05.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
