Gençliğim bitirip belim büktüren
Beni genç yaşım da çöktüren yıllar
Çorak tarlalara tohum ektiren
Mahsulü almadan yaktıran yıllar
Bahar da bağıma hazan estiren
Bal veren arıyı güle küstüren
Cahil karşısın da dilim susturan
Beni benden bile bıktıran yıllar
Şah olmadan şahbaz olan çok olur
Nerde kötü varsa hep beni bulur
Kalırsa dünya da insanlık kalır
Doğruyu eğriye yıktıran yıllar
Bazen susmak çare bazen olmuyor
Açların halinden toklar bilmiyor
Fakir selam verse zengin almıyor
Boş yere çakmağı çaktıran yıllar
Yalan dünya terse dönüyor sanki
Herkes birbiriyle yalandan kanki
Sonumuz pek hayır değil inanki
Nafile dişimi sıktıran yılar
Bak işte haybeye geçiyor zaman
Her şeyimiz eksik diyoruz tamam
Paslandı kının da kılıçla kamam
Gözümden yaşları döktüren yıllar
Namertlik çoğaldı mertlik bozuldu
Mişletin dilin de yalan koz oldu
Evlatlarımızın çoğu yoz oldu
Dilimden kan irin söktüren yıllar
İSRAFİL 'i haklı iken ezdiren
Diyardan diyara gurbet gezdiren
Nesimiyi diri diri yüzdüren
Mansur gibi dara çektiren yıllar
20.05.2025
İSRAFİL BİLİCAN