Bitti dünyada nefesler
Görüşmek
mahşere kaldı
Dilden
çıkmaz oldu sesler
Görüşmek
mahşere kaldı
Göç
etti ömrü bitenler
Toprak
oldu gül bedenler
Geri
dönmedi gidenler
Görüşmek
mahşere kaldı
Nerde
anne, baba, bacı?
Lezzeti
yok etti acı
Dinmiyor
yürekte sancı
Görüşmek
mahşere kaldı
Gidenlerin
yasındayız
Duvarın
arkasındayız
Bir
Yusuf kuyusundayız
Görüşmek
mahşere kaldı
Uzaklardan
gözlenenler
Perdelendi
gizlenenler
Nerde
şimdi özlenenler?
Görüşmek
mahşere kaldı
Söndü
o parlak yıldızlar
Bir
bir döküldü yaldızlar
Hazana
evrildi yazlar
Görüşmek
mahşere kaldı
Aşıldı
aşılmaz dağlar
Viran
oldu bizim bağlar
Kalanlar
gidene ağlar
Görüşmek
mahşere kaldı
Yakınlarımız
uz oldu
Acı
dün birdi, yüz oldu
Her
ne varsa tuz buz oldu
Görüşmek
mahşere kaldı
Çağırsan
da geri gelmez
İstesen
de yüzün gülmez
Hiç
kimse ecelsiz ölmez
Görüşmek
mahşere kaldı
M. NİHAT MALKOÇ