Tutukladığında bile bulutlarım beni,
bırakmadım hiç bir yerde yüreğimi.
Sebebi içinde sen varsın, gel.
Su kokmadı, çiçekler solmadı...
Ne zaman adını adımın yanına yazsam, gel...
Yıldız yerine kirpiklerini sayarım...
Bağışla, hala öperim yanağından geceleri, gel.
Gözümü bıraktım sevdiğin için,
körüm eğer benim gözümden aşka bakmadıysan, gel.
Belki çok yakınımdan geçiyorsun,
bir an durup bu nefes kimin diye kalbine baksan... gel.
Belki de unuttuğun o güller için,
kırmızı karanfil okşar ellerin,
benim nar gibi çatlar alnım, gel.
Emanete bırakmadım hiç bir anıyı,
her akşam öldürdüğüm aklım için — Surunu üfler İsrafil, —
bir gece ansızın, gel.
