Online Üye
Online Ziyaretçi
İBRAHİM’İN ATEŞİNDE YAKILDIM
Hayallerle uçup, düşle coşmuşum
Uyandığım anda yere çakıldım
Belli ki yarınsız aşka koşmuşum
Dümdüz yolda karıncaya takıldım
Aklıma çektiğim büyük restimsin
Kalbime serdiğim sevgi postumsun
Sen gönül yarımsın, sanma dostumsun
Sevdim, hasret çarmıhına çekildim
Sandım ki sevginle duvarlar aştım
Güvendiğim dağlar yıkıldı, şaştım
Derin bir sensizlik içine düştüm
O zaman tükendim o an yıkıldım
Bu aşk beni rezil rüsvan ettikçe
Gönül verdiklerim nisyan ettikçe
Aşkın Nemrut’una isyan ettikçe
İbrahim’in ateşinde yakıldım
Coşari der Tanrım bu ne yanıştı
Duygularım imgelerle tanıştı
Kelimeler cümlelere dönüştü
Damla damla deryalara döküldüm
26.03.2025/Samsun
İbrahim COŞAR