Hapsettim yüreğime acı veren adını
Her dilime geldikçe eziyorum; bil e mi?
Mahşere dek dediğim aşkımın miâdını
Gam seli yükseldikçe çiziyorum; bil e mi?
Aldım mesajlarını sözünü dinleyerek
Bakmıyorum yollara, perişan... inleyerek
Sevdanın gölgesinde hergün serinleyerek
Ettiğim yeminleri bozuyorum; bil e mi?
Deseler de kordur aşk; günbegün artan, azan
Dindi kırgın gönlümde artık esmiyor hazan
Bir tek aynalar kaldı sürekli oyun bozan
Baktıkça, gördüğüme kızıyorum; bil e mi?
Kâbus olup geceme hep uykumu kaçırıp
Ne geçti ki eline bana zehir içirip?
Sayende her sevgiyi kırk elekten geçirip
Anlamlı bakışları, süzüyorum; bil e mi?
Kokusu sinse dahi her köşeye bucağa
Düşmem artık bir daha aşk denen o tuzağa
Kim sevdadan söz etse kaçıyorum uzağa
Tehlikeyi önceden seziyorum; bil e mi?
Sıktım dudaklarımı çıkmasın diye ismin
Artık ne kalbimdesin ne hayâlimde resmin
Hatta... hatta öyle ki; seni anan her cismin
Şeklini şemalini bozuyorum; bil e mi?
Güneş olsan istemem ufkumun sabahına
Saydım senli yılları aşkımın günahına
Aldırma sen yaş döken gözlerimin ah'ına
Şimdi artık gülerek geziyorum; bil e mi?
Çektiğim çileleri hep hayıra yorarak
Yaptım muhasebemi toplayıp çıkararak
Bu sana son mektubum; kalemimi kırarak
Yüreğimden aşkını kazıyorum... bil e mi?
Mecit Aktürk
