Hikaye imiş gözler, yalan söylemez derler
Nerelerde kaldı ki, umut ektiğim kırlar
Maziye baktım heyhat, arada yoktu surlar
Açığa çıkmış eski, vaadler gizli sırlar
Bir kerecik ağızdan, çıksın yeterdi sözler
Elif ba'sı değişti,yok ki geçmişten izler
Şerha şerha ayrılmış, şimdi fikirler özler
Anaya bakılırdı alınırdı kızları
Bağlarda bostanlarda çalışırdık ezelden
Bakılmazdı kimseye, ilham veren güzelden
Asalet edep vardı, yoktu yazmak özelden
Herşey bir masal olmuş,ah gelişigüzelden
Toprakları aynıydı lakin gazel yapraklar
Yaşayışlar modaya uygun artık tebrikler
Yazık çürümüş kökler, seviniyor patrikler
Boş kaldı abdest veren, mahzun kalmış ibrikler
Allah peygamber dava,kahramanlar yurduydu,
Hatunları eriyle cefakar bir orduydu
Çanakkale'de Kut'ta, yedi düvel gördüydü
Mazlumların yanında, zulme hesap sorduydu
Medeniyetimizi, yavaş yavaş oydular
Siyasetin adına yalan deyip koydular
Moderinlik böyleymiş haramları yaydılar
Cüzdan beden ruhları çırılçıplak soydular.
Nurettin Akdeniz
(
Hikaye İmiş başlıklı yazı
NurettinAkdeniz tarafından
11.06.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
