Online Üye
Online Ziyaretçi
Söndürme ışıkları açık kalsın şu perde
Mengele sarmış gibi şu gönlüm daralıyor
Işığa muhtacım ben zulmetse yaralıyor
Gördüğüm her silüet birer düşman sıralıyor.
Sıkılır artık ruhum loş ve karanlık yerde
Söndürme ışıkları açık kalsın şu perde.
Son günlerde karamsar bir havaya büründüm
Aslında ölmüşüm ben yaşar gibi göründüm
Duramadım ayakta yere düştüm süründüm
Karanlıklar bir ilaç değil bendeki derde
Söndürme ışıkları açık kalsın şu perde.
Akşam olup kederim dalga dalga vurunca
Çelimsiz şu bedenim ona karşı durunca
Elim kolum tutmuyor gelip aklım sarınca
Bir garip ozanım ben türlü dertler var serde
Söndürme ışıkları açık kalsın şu perde.
Gözlüyorum dünyayı o açık pencereden
Beynimi alıp yuttum bir isli tencereden
Neden ah sesi gelir söylen şu hançereden?
Bir ışıltı kalmamış gözlerimdeki ferde
Söndürme ışıkları açık kalsın şu perde.
Özgür olmak isterim şu daldaki kuş gibi
Dağı taşı kaplayan kar yağdıran kış gibi
Dünya yanıp yıkılsa umursamaz baş gibi
Olmadı asla gönlüm dünyada sim ü zerde
Söndürme ışıkları açık kalsın şu perde.
Nuri Baş