Gün batımında sonra,
Mühürlerim kendimi zifiri karanlıklara.
Gecenin sessizliği,
Tatlı bir melodi olur kulağımda.
Birden Sevdiğimin sureti gelir
gözümün önüne,
Düşlerimi seyre dalarım heyecanla.
Başımı omuzuna yaslayıp,
Derin bir sohbete başlarım.
Bir gece onu düşünmeden
uyursam eğer,
Güneşi ellerimle boğarım.
Geceyle hemhal olurum daima,
Karanlık çökünce atarım kendimi sokaklara.
Ilık esen bir rüzgar savurur saçlarımı,
Hiç bilinmeyen
masallar anlatır kulağıma.
Zamanın dışına savrulmuş bir hayalet gibi dolaşırım,
Zevkle bırakırım kendimi, bu yolculuğa.
Gece benim en kadim dostumdur,
Yalnızlığımla barışırım onun yanında.
Sokak lambaları bile kıskanır bizi,
ihanete davet eder,
sahte ışığının altında.
Bu ıssız kaldırımlar,
Bu cadde,
Bu sokaklar,
adımlarımdan tanır beni.
Düşmem bu tuzağa .
Bilirler ki,
Gece benim tek vatanımdır,
Tek sığınağım.
Zifiri karanlık olsa da heryer,
Asla terketmeye kıyamadığım
(
Geceye Dair başlıklı yazı
medvina-medvina tarafından
6/18/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
