BU TOPRAĞIN İNSANLARI
 
Güneşi öpüyoruz derin çığlıklar ile
Yeşilırmak ovası hem diri hem buyurgan
Kurbağa ve çekirge akşam gelirler dile
Bu kadar mı verimli, bu kadar mı doğurgan
Düşürdüğün çekirdek üstünü örten yaprak
Bir yıl sonra taze bir fidan sunar bu toprak
 
Bahar güneşi ile daldaki her yaprağın
Altından birer birer uç veriyor çiçekler
Kıraç kalma şansı yok bu verimli toprağın
Dallardaki meyveler yüzü güldürecekler
Renkleri kırmızıya döndükçe kirazların
Geldiğini müjdeler o güzelim yazların
 
Mevsimler değişmeden, bahar gelmeden evvel
Toprak suya kanardı tarlaya yağan karda
Hava güzel, su güzel yaşamak hayli güzel
İnsanlar karıncayla yarışır her baharda
Seralarda boy veren fideler birer birer
Tarlaya aktarılır patlıcanlar, biberler…
 
Durmadan dinlenmeden sekiz ay gece gündüz
Çoluk, çocuk kız, kızan çalışıp durmak demek
Pazarda değerini bulamıyor, gördünüz!
Ucuza giden ürün, heba edilen emek
Yaman köylünün hali, emeğin hali yaman
Boğaz tokluğuna mı geçiyor onca zaman
 
Yıl boyu bedeninden su gibi aksa da ter
Aldırmıyor rüzgârın fazla sert vurduğuna
Yoksulluğa alışmak büyük beceri ister
Asla kavuşamadı hayaller kurduğuna
Doğayı seyre dalmak onu mutlu ediyor
Toprağın verdiğine her zaman şükrediyor
 
24.06.2025/Samsun
 
İbrahim COŞAR

( Bu Toprağın İnsanları başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 25.06.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu