Bu Toprağın İnsanları
BU TOPRAĞIN
İNSANLARI
Güneşi
öpüyoruz derin çığlıklar ile
Yeşilırmak
ovası hem diri hem buyurgan
Kurbağa
ve çekirge akşam gelirler dile
Bu kadar mı verimli, bu kadar mı doğurgan
Düşürdüğün
çekirdek üstünü örten yaprak
Bir yıl sonra taze bir fidan sunar bu toprak
Bahar güneşi
ile daldaki her yaprağın
Altından
birer birer uç veriyor çiçekler
Kıraç
kalma şansı yok bu verimli toprağın
Dallardaki
meyveler yüzü güldürecekler
Renkleri
kırmızıya döndükçe kirazların
Geldiğini
müjdeler o güzelim yazların
Mevsimler
değişmeden, bahar gelmeden evvel
Toprak
suya kanardı tarlaya yağan karda
Hava
güzel, su güzel yaşamak hayli güzel
İnsanlar
karıncayla yarışır her baharda
Seralarda
boy veren fideler birer birer
Tarlaya
aktarılır patlıcanlar, biberler…
Durmadan
dinlenmeden sekiz ay gece gündüz
Çoluk,
çocuk kız, kızan çalışıp durmak demek
Pazarda
değerini bulamıyor, gördünüz!
Ucuza
giden ürün, heba edilen emek
Yaman
köylünün hali, emeğin hali yaman
Boğaz
tokluğuna mı geçiyor onca zaman
Yıl boyu
bedeninden su gibi aksa da ter
Aldırmıyor
rüzgârın fazla sert vurduğuna
Yoksulluğa
alışmak büyük beceri ister
Asla
kavuşamadı hayaller kurduğuna
Doğayı
seyre dalmak onu mutlu ediyor
Toprağın
verdiğine her zaman şükrediyor
24.06.2025/Samsun
İbrahim
COŞAR
(
Bu Toprağın İnsanları başlıklı yazı
İbrahim COŞAR tarafından
25.06.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.