Kalemi alınca elim üşüdü,
Sanki yaz değil de boran, kış idi.
Tabutunu yüzler, binler taşıdı,
Unutmayız seni, Yaman Karaca.
Kime darıldın da bıraktın bizi?
Dünya unutur mu yazdığın sözü?
Yüreklerde acı, dinmiyor sızı...
Unutmayız seni, Yaman Karaca.
Sarardı gülümüz, dikenler kaldı,
Bizden çok sevdi ki yanına aldı.
Ölüm, senin kapını çok erken çaldı,
Unutmayız seni, Yaman Karaca.
Nasıl bırakıp da gittin bizleri?
Henüz silinmedi ayak izleri.
Yaşlı bıraktın ya gülen gözleri...
Unutmayız seni, Yaman Karaca.
Gittin, eserlerin bize emanet.
Rabbim, mekânını eylesin cennet.
Oradan bizlere eyleme minnet,
Unutmayız seni, Yaman Karaca.
Yaman hocam... Herkes yandı, ağladı.
Yüreğim kanadı, içim dağladı.
Gözyaşları seller gibi çağladı,
Unutmayız seni, Yaman Karaca.
Azrail'e sitem etsem yeridir,
Sanma ki İsrafil sağdır, diridir.
Eriyip tükenen dağın karıdır,
Unutmayız seni, Yaman Karaca.
İsrafil Bilican
28.06.2025- Cumartesi
Saat: 17.35
(
Yaman Karaca başlıklı yazı
israfil-bilican tarafından
6/29/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
