Ukbaya yakýyorum,   ateþimi     harýmý,

Ara sýra geçmiþten, çalarak  yaþýyorum.

Ummanlarda savruldum,  sormayýn zararýmý,

Aklýma geldiðinde,  gülerek   yaþýyorum.

Bir güzellik aradým, gözlerimin  ferinde,

Beyazlar sallandýlar, saçlarýmýn  kýrýnda,

Acýlar halay çekti,   sakladýðým  derinde,

Ah tutan saçlarýmý, yolarak yaþýyorum.

Aþk varken semalarý, uçarak geziyordum,

Daðlarýn zirvesinden, deryaya sýzýyordum,

Þiirlere   sözlere, hep  seni    yazýyordum,

Ben  seni  sevdiðimi,  bilerek   yaþýyorum.

Aðzým var dilim yoktu, hep içime atmýþtým,

Sabrýma   yenilmeyip,  nice  sabýr katmýþtým,

Gün geldi senin için,  kim var ise çatmýþtým,

Þimdi gözyaþlarýmý,   silerek   yaþýyorum.

Netice de insanýz,    hata yapmak bizlere,

Ýþte   onlarýn  yükü,    çöküverdi  dizlere,

Ömrümü   kazýmýþým,  alnýmda ki   izlere,

Anýlarý     günüme,   bölerek    yaþýyorum.

Tanýmadým bunca yýl, dünyaya yabancýyým,

Bizi  pervane  eden,   sevdalara   hancýyým,

Söylediðim sözlerde, sanma ki yalancýyým,

Yaþamýmdan dersleri,   alarak   yaþýyorum.

Yüreðim zaman geldi, zerre zerre daðýldý,

Kudretin  karþýsýnda,  tevazuyla  eðildi,

Usul usul duruldu, evvel böyle deðildi,

Kaybolan benliðime, dalarak yaþýyorum.

Âdem olalý beri, gelmemiþtir vuslatým,

Yetmedi marifetim, kalmamýþtýr takatim,

Adým adým koþuyor, geçeceðim sýratým,

Her gün seni bekleyip, ölerek yaþýyorum.

Âdem Efiloðlu