Gökkuşağı
Bekle demiştin
Gökkuşağının bittiği yerde!
Çocukluğumda hep oradaydım..
Ayları sayamaz
Güneşi, rüzgârı tanıyamaz oldum.
Derken geldi gençlik..
Toprağı, ağacı yazdım bir kenara!
Dağlar dizildi karşıma sıra sıra.
Aşmak geliyordu içimden engelleri..
Bekle demiştin
Her güneşin doğuşunda, batışında.!
Karanlık geceyi, yıldızların sarışında.
Kar’a, yağmura aldırmadan,
Oradaydım..
Baharla kışı
Yeşille toprak rengini,
Bir görmeye başlamıştım.
Yalnızlıktan bazı geceler, üşüyordum.
Isınmak için yer aramak istediğimde,
Hep o ses
Bekle!
Bekleyerek geçti yıllar.
Belki mevsimlerin adlarını unutmuştum!
Sevdiklerimi ve kendimi unuttum!
Unutmadığım bir sen…
Bir de sesin..
Gökkuşağının bittiği yerde bekle!
Ayak yalın,
Baş kabak,
Yarı giyinik, yarı çıplak..
Bir lokma ekmeğe muhtaç,
Ama tok…..
Bekliyorum gökkuşağının bittiği yerde.!
29.12.2002
Ahmet Çelik
Ceyhan
(
Gökkuşağı başlıklı yazı
AhmetÇELİK tarafından
5.06.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
