Zaman Ve İnsan...
ZAMAN VE İNSAN...
Öyle geçer ki zaman; ele avuca sığmaz,
Dereye düşen yaprak sanki zamanda insan.
Nereye bu yolculuk? Seni yerinde komaz;
Bazen sonsuz işkence, bazen en güzel ihsan.
Hayaller sığdırırsın bir küçücük şişeye,
Deryaya salıverir umutlar büyütürsün.
Kaçtım sanıp zamandan çekilirsin köşeye,
Hem zamanı, hem seni birlikte öğütürsün.
Mahkûmu olma asla, hâkimi ol zamanın,
Akla iradeni vur, bilgini iyi kullan;
Zaman sende akarken, değerini bil ânın,
Ancak o anda durur zamanda akan zaman...
16.11.2013
Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
(
Zaman Ve İnsan... başlıklı yazı
enver-ozcaglayan tarafından
7/4/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
