Yorgun Gemi! ..
Artık işlemiyor nazın gönlüme,
Nazını çekmeğe takat kalmadı.
Dertler sığmaz oldu gamlı ömrüme;
Kar yağdı saçıma, çilem dolmadı.
Bir bakış, bir gülüş kalbimi çeldi,
Ardından koşturdu bilmem ne kadar?
Yitirdiğim akıl başıma geldi;
Belirdi usumda bir seçkin kader.
Yolum yeni izde durak arıyor,
Gemi su alırken iskele serap.
Bilmem yolun sonu kime varıyor?
Bu yorgun gemiye yol göster ya Rab!
Nerede o huzur, kimde mutluluk?
Hangi rıhtım sâkin, nerde ışıklar?
Nereye uzansam dert oluk oluk,
Sevdâ lûgatında kaldı o aşklar.
Yeniye zaman yok, izde tümsek var,
Menekşe kokulu mevsimler anı.
Gerçek, arzuları başımdan savar,
Başka devirlerin geldi zamanı...
12.10.2015 Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
(
Yorgun Gemi... başlıklı yazı
enver-ozcaglayan tarafından
7/4/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
