
...Seyitgazi yangınında şehit olan meşalelere rahmetle...
Gökyüzüne
yükseldi Seyitgazi'de âhlar
On
yiğidimiz yandı vatan yanmasın diye!
Şimdi
Eskişehir'de hüzünlüdür sabahlar
On
yiğidimiz yandı vatan yanmasın diye!
Canından
aziz bildi onlar yeşil vatanı
Hep
düşman bellediler toprağını satanı
Genç
yaşta terk ettiler sol yanında yatanı
On
yiğidimiz yandı vatan yanmasın diye!
Bir
kıyamet sonrası sanki şimşekler çaktı
Şehitlerin
ardından gözlerden kan yaş aktı
Bu
toprağın çocuğu, hepsi birer başaktı
On
yiğidimiz yandı vatan yanmasın diye!
Yangına
karşı durdu nasırlı elleriyle
Hepsi
birer yıldızdı bu örnek hâlleriyle
Şimdi
bağlar bozuldu sararan gülleriyle
On
yiğidimiz yandı vatan yanmasın diye!
Yiğit
eve dönmedi, şimdi yetim çocuklar
O
gün Seyitgazi'de söndü nice ocaklar
Şehitlerin
ardından bomboş kaldı kucaklar
On
yiğidimiz yandı vatan yanmasın diye!
Hepsi
yiğit evlâttı, kimi baba kimi eş...
İçimizi
kavurdu, yaktı, kül etti ateş
Onlar
için bir daha gökten doğmadı güneş
On
yiğidimiz yandı vatan yanmasın diye!
Dünya
ayağa kalksa bu acı dinmez gayri
Kahramanlar
yurdunda al bayrak inmez gayri
Şühedanın
parlayan ışığı sönmez gayri
On
yiğidimiz yandı vatan yanmasın diye!
Eyüp,
Enes, Alperen; mühim değil adları
Yeşil
vatanımızı korumak muratları
Yüreklere
gömüldü bu vatan evlâtları
On
yiğidimiz yandı vatan yanmasın diye!
Ormanı
yaşatmayı görevleri bildiler
Vazife
şuuruyla bu uğurda öldüler
Burada
ağla(t)dılar, ötelerde güldüler
On
yiğidimiz yandı vatan yanmasın diye!
Karanfiller
gürleşir toprak kanla doldukça
Sırtımız
yere gelmez kahramanlar oldukça
Algıya
yenilmeyiz hakikati buldukça
On
yiğidimiz yandı vatan yanmasın diye!
M. NİHAT MALKOÇ