Yanan yalnız biz değiliz, soluğunuz kesiliyor.
Nefes alıp vermeniz zor, ağaç, orman olmayınca.
Kim bu bize kıyan eller, neden böyle susuluyor?
Ciğerleriniz sönecek ağaç, orman kalmayınca.
Yanan yalnız biz değiliz, çeşit çeşit hayvan da var,
O tavşanlar, o tilkiler, kuşlar bile gördü zarar,
Yaban hayvanları yandı, hepsi artık kül oldular,
Hayvancıklar ne yapsınlar, insan kıymet bilmeyince.
Yanan yalnız biz değiliz, bizim için ölen de var,
Canlar bize feda oldu, demek kıymet bilen de var,
O garipler, o şehitler, genç yaşında solan da var,
Nerden bilsin namussuzlar onlar gibi ölmeyince.
Yanan yalınz biz değili, geleceğiniz yanıyor,
Taş yığını oldu dünya, binalardan baş dönüyor,
Emperyalist her oyunu üzerinizde deniyor,
Rahat etmez bu hainler parçalayıp bölmeyince.
Yanan yalnız biz değiliz, Kul Fikret'in içi yanar,
Sus yüreğim, sus dese de düşmanını iyi tanır,
Hainleri bulmadıkça, bu ateşler çok zor söner,
Hayat her gün yangın yeri, yüzlerimiz gülmeyince.
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
28 Temmuz 2025 Saat 19.50
Güzlçamlı/Kuşadası
(
Ormanların Feryadı başlıklı yazı
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret) tarafından
29.07.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
