Online Üye
Online Ziyaretçi
Canım Dedem
Özel bir günde giymek için
Sakladığı beyaz gömleği
Düşünceleri gibi sararmış
Bir düğmesi de eksik üstelik
Seyahatten dönerken
Yıllar önce Paris’ten aldığı
En sevdiği kravatı da lekeli
Yağ damlamış döner yerken
Eskimiş pijamasının lastiği
Ayaktayken
Tutar bir eliyle belinden
Aşağı kayıp düşmesin aman
Tel tel dökülmüş ak saçları
Lacivert yeleğinin omuzlarında
Düşen kepekleriyle
Kar yağmış sanırsın görsen
Şimdi ilaçlarının durduğu yerde
Dolabında dururdu gençliğinde
O en çok sevdiği şişesini bulmak için
Gözlüklerini arar usanmadan...
Barbaros İRDELMEN