Nameler çıkmıyor kesilmiş sesi
İnilti gözyaşı, feryad nefesi
Çırpınıp kırsa da buzdan kafesi
Akıp giden sular, buzlar ağlarmış.
Gönle kar yağınca titrermiş yürek
Ne hayal kalırmış ne de bir dilek
Belki bir an belki ta mahşere dek
Mevsim kışa dönüp yazlar ağlarmış.
Bülbül hasret kalmış gonca gülüne
Nameler dökülmez tatlı diline
Gitmiyor ki eller gönül teline
Kopunca telleri sazlar ağlarmış.
Şu sisli gökyüzü şu berrak mehtab
Nazlı akan dere şu kara türab
Ağlayıp yoruldu düşünce bitab
Görünmeyen sırlar, özler ağlarmış.
Gönülde kalan bir tatlı hatıra
Kaşıdıkça kanar o derin yara
Girince bir akran derin mezara
Ak sakallı nurlu yüzler ağlarmış.
nuri baş
DOST KALEMLERDEN KATKILAR
_______________________________
Ömür meşakkâtli inatçı yokuş
Ezelden ebede gider bu akış
Vuslata ermektir, atiye varış
Çekilimce perde gözler ağlarmış..
______________________________

Uslanmaz bu nefsim zordan kaçıyor
Gözlerim dostları bir bir seçiyor
Fani ömrüm sular gibi geçiyor
İlk bahara bakıp güzler ağlarmış.
___________________________________
Usta buda bizden olsun madem öyle selamlar gardaş hayırlı akşamlar..
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Sordum nasıl oldu böyle dağıldık
Konuştukça göz yaşına boğulduk
Yorulduk artık bir kenara yığıldık
El ele tutuşan gözler ağlarmış