Diril, ey ilim; diril, ey Türk bodun han
Söz verip sözünü tutan er, insana can katan şan.
Gökte kut, yerde töre; yürekte yemin ve iman
Atlan, atların nefesiyle uyan, uyan!
Gök gölgesinde otağım, zaman zaman,
Toy kurulur, kopuz titrer, dolar meydan,
Alp çıkar, bey-beg yürür, yankı şahan,
Kılıçta ışık, ad verilir: Oğuz Han.
Kara gün çökse de sönmez bu yurt,
Yay gerilir, ok uçar; iz düşer kurt;
Oba boyu yoldaş olur, gönüller yurt,
Yerle gök tanıktır: Birleş, ey yurt!
Er olan sözünden dönmez, namına kan,
Kardeş kardeşe siper, gelin oğula can,
Toyda barış, seferde mızrak uyan,
Şan, alın teridir; alın teri de iman.
At kişner, dağlar iner; yel olur an,
Baş eğmez yüreğe yük olan ferman;
Bey adaletle beydir; zulme meydan
Yok! Töre tuttuğu gibi tutar zaman.
Otağda ateş, ateşte hatıra: il,
Boy boy dizilir; dirilir ortak dil;
Dede Korkut’tan kalma bir yemin: Bil—
Söz adamın kalesidir, sözsüz kalma, bil!
Köprü kurar gönüller, misafire yer,
Bir tas kımız, bir tas su; bereket iner;
Ganimet şan değildir; şan, emek ve ter,
Kılıç kadar merhamet de erke değer.
Yol uzun, akıbet kısa; dönmeden dön,
Kara ile akı ayır; kalbine dön;
Kut gökten iner mi? İnmezse sen dön—
Adalete, akla, ilme, töreye dön!
Yaradan şahidimiz, gök kubbemiz, yer;
At üstünde büyür yürek, büyür er;
Yurt düşerse dil düşer, dil düşerse gider nefer..!
Söz tut, söz söyle, söz ile dirilt tarihin izi her yer.
(
Türk Bodun başlıklı yazı
mucahit-kurnaz tarafından
8/23/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
