Soldu gönlümdeki bahar'ın nuru
Her yanım dert dolu hasretin yurdu
Geceyi sarmışken suskunluk kurdu
Izdırap büyütür yaralı gönlüm
Sevdanın dağında çığ gibi düşen
İçimde çağlayan sel olup coşan
Sönmeyen közünde kalbimi pişen
Yüreğim yanarsa yaralı gönlüm
Adımlarım yorgun yollar taş gibi
Dermanı bulunmaz ömrüm yaş gibi
Gizlenmiş içimde sırlar aşındı
Kör düğüm olursa yaralı gönlüm
Her gece içimde bir feryat olur
Karanlık dünyama hüzünler dolur
Bazen de garipti diye sorulur
Kalbim dağlıyorsa yaralı gönlüm
Gökyüzü daraldı, yıldızlar sustu
Karanlık gece umutlar yoruldu
Bir rüya uğruna ömürler soldu
Ezelden beri yaralı bu gönlüm
Denizler kıyıdan geri çekildi
Rüzgârın dilinde sırlar gizlendi
Geçmişim filim gibi hep izlendi
Kalbimde hala Yaralı dır Gönlüm
İsmail Gökkuş