
Yıllar var yüreğimi hapsettim bir kafese,
Yokuş bitti düz yolda kaldım nefes nefese.
Aklım yapma dur dedi kalbimde ki o sese,
Telaşlanma sus gayrı beni benden edersin.
Gün akşamın koynunda söyle nere gidersin
Salınıp geçiverdi boyu selvi dal gibi,
Bakışları sanki ok muhabbeti bal gibi.
Aldanıp yandı gönül sonra soldu gül gibi,
Sonbahar esintisi serap oldu çölümde.
Susan kalbimin dili bülbül oldu gülümde.
Yaprakları dökülmüş kuruydu dallarımız,
Bir sevda seferinde kesişti yollarımız.
Ben yaralı o yorgun suskundu dillerimiz,
Bir baktı gözlerime gönlüm bahara erdi.
Ellerim gülistan dan gonca gülleri derdi.
Dargın olan gözlerim aynalarla barıştı,
Bir sevdaya tutuldum gün geceye karıştı.
Dilimdeki her cümle Rabbime yakarıştı,
Kimseler anlamadı gönlümdeki elemden.
Aldılar yari benden nefret ettim alemden.
Ben söyleyim yaz gayrı al eline kalemi,
Ne söyledim nazlı yâr yıktın gönül kalemi.
Eşin dostun terketsin boynu bükük kal emi,
Yâr Allah’ın seversen beni burda eyleme.
Sana olan sevdamı el aleme söyleme.
Bilmem ki o vefasız hangi halime kızdı,
Vazgeçtim senden diye oturup mektup yazdı.
Okudukça gözümden damla damla kan sızdı,
Mektubuyla birlikte bir demet gül göndermiş.
Güllerin dili vardır sarı ayrılık dermiş.
……Meryem Keskin…..
……26.08.2025…….
…..Muhammes……