Şaşırıyorum artık, düşünemiyorum bile,
Bazen diyordum ki,
Ben nasıl bir iyilik ettim de
Böyle bir dua döküldü kaderin dilinden?
Seni her gördüğümde
Amin demem ondan’dı,
Bir duanın vücut bulmuş hâli gibiydin.
Sonra bazen diyorum ki,
Yıllarımı verdim, gençliğimi,
On yılı gözüm kapalı sundum zamana,
Ama o bir saniyesini bana çok gördü.
Diyorum ki kendi kendime,
Ben ne günah işledim de
Bu vebal bana yazıldı?
O yüzden her gördüğümde
Gözlerimi kaçırdım ondan.
Sınav değildin, Ladire,
Yeminle sınav değildin.
Ben en çok çalışan,
En iyi hazırlanan bendim.
Ama herkesin kolay çözdüğü soruda
Benim kalemim bitti,
Ne kadar yazsam boş
Çözülenden çok çözene özen verdin
Sen bana hatalıydın belki,
Ama ben hatayla yüzleşmekten korktum hep.
Farkında mısın, Ladire,
Hâlâ adını anamıyorum.
Birine anlatsam,
Kıskanır sevgimi,
“Bu kadar mı?” der, şaşar.
Sana laf etmesinler diye
Sustum ben,
Kendimi değil, seni korudum hep.
(
Ladire başlıklı yazı
Hasan Uyar tarafından
11.10.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
