Seni unuttum dedim
Kendime yalan söyledim be
Unutmak öyle kolay mı sanıyorsun?
İnsan bazen adını bile unutur da,
Birini kalbine kazımışsa
O kazı, ne silgiyle gider,
Ne zamanla
Ben seni defalarca çizdim,
Her çizikte biraz daha aktı içimden kan.
Silmek istedim, olmadı
Silgim eridi, ben tükendim
Ama sen
Sen kaldın orada,
Bir anı gibi değil,
Bir yara gibi...
Bir yara ki, kabuk tutsa da acısı geçmez be...
Dediler ki:
“Yırt o kâğıdı, kurtul ondan.”
Ne bilsinler
Ben seni kâğıda değil,
Kalbimin tek yaprağına yazdım.
Kalemim yüreğimdi,
Mürekkebim gözyaşım
Nasıl yırtayım kalbimi?
Nasıl atayım içimdeki seni?
Şimdi soruyorum:
Yapraksız defter olur mu hiç?
Olsa da neye yarar?
Deftersiz bir kalem,
Kırılmış bir kalp gibidir
Ne yazar, ne çizer,
Sadece sızlar
Unutmak diyorlar
Kolaymış güya...
Belki unutanlar için öyledir,
Ama ben
Ben seni yazarken tükendim,
Ucu kırık, mürekkebi donmuş bir kalem gibi
Sözüm bitti, nefesim bitti
Yalnız bir “sen” kaldı içimde,
Ve susmayı bile öğretemedim ona
(
Yapraksız Defter başlıklı yazı
Hasan Uyar tarafından
6.10.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
