Seni benimle tanıdılar,
Beni seninle değil.
Kimse “Bunu biri sevdi” demedi,
“Sabbah onu ölümüne sevdiği buydu” dediler
Baktılar sana,
Bende bıraktığın izleri aradılar;
Ama taşıdığım anlamı bulamadılar.
Çünkü ben, seni kelimelere değil
Yaralarıma uladım.
Benden önce bir ünsüzle bitmişsin;
Sessiz, soluksuz, zilsiz bir hece gibi.
Ama benimle ünlendin
Adın, adımla ulandı;
Sesim, sesine eklenip tek bir nefes oldu.
Sende gizli bir bağ vardı,
Kimse göremedi.
Göremeyince de
“Bu cümlede anlatım bozukluğu var” diye mırıldandılar.
Oysa anlamadı hiçbiri:
Ben seni sadece görmedim,
Gördüğümü sanmadım,
Seni tasvir ettim, betimledim,
Gözün bakışını, sesin titreyişini,
Suskunluğunu bile yazdım.
“Herkes sana karşı,
Bana o yanlış” dediler;
“Yanlışsa bırak, nokta koy, vazgeç” dediler.
Oysa ben seni
Masalda kahraman,
Öyküde nefes,
Hayatta noktalama işaretim bildim:
Bir virgül kadar durdum,
Bir nokta kadar sustum,
Bir ünlem kadar sarsıldım.
Ara verdiğim sendin,
Bitti sandığım sendin,
Şaşırabildiğim tek yer yine sendin.
Ve dönelim o ünleme
Seni sevmeyi kendimden bile kesemedim,
Engel olamadım.
Her defasında daha çok şaşırdım sana.
Hayatım bir paragraf olsa,
Ortadan ikiye bölmek isteseler
Bölünemezdi.
Çünkü ikinci paragraf yoktu ki;
Her satırı sendi,
Her satırı aşktı,
Her satırı ulamaydı:
Sen bana eklenmiş, ben sana yapışmış,
Ayrı yazılsa bile
Ayrı okunamayan bir hikâyeydik.
(
Anlatım Bozukluğu - Aşk başlıklı yazı
Hasan Uyar tarafından
20.10.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
