Online Üye
Online Ziyaretçi
beni
kazanmak
için
uğraşıyorsun
çatıların, ağaçların,
körler şehrinin
üzerinden
sesleniyorsun
önce herkes
sen
oluyordu
— şimdi —
konuşmadan
herkes
ben
oluyor
sırtım ağrıyor
kanatlarım
kırıldı
saçların
soğuk
uzuyor
ellerim üşüyor
ben senin
bireyselindim ki,
sen benim
candan ortağım
krizantemler içinde yas tutum
rüya evi kurabilirdik;
içinde tüm hayallerin
yaşadığı
deniz, kuzey yıldızları,
babil
cam kenarında damla
değilim artık —
her yere
eşit
yağıyorum
kendi halinde
şiir severim
pazar günleri
gibiyim:
bir şeye
her zaman
kapalı
kırılgan
esnaf gibi
aramızda
kriz var
evlenelim,
daha kolay olur
ya da susalım