“Yazılı Radyo – 3: Kaktüs, Kabulleniş ve Devam Etmek”
Merhaba sevgili dostum. Yazılı radyonun üçüncü bölümünden devam ediyoruz.
Öncelikle şunu belirtmek isterim ki, bu yazılı radyo benim kendime anlatamadığım çok şeyi sana getirmeme vesile oldu.
İyi ki varsın sevgili dostum.
Sevgili dostum, çok sevdiğim bir şairin bir şiiri ile başlamak istiyorum bu yayına:
Orhan Veli Kanık – Kitabe-i Seng-i Mezar
---
I
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar;
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Günahkâr da sayılmazdı.
Yazık oldu Süleyman Efendi’ye.
II
Mesele falan değildi öyle,
To be or not to be kendisi için;
Bir akşam uyudu,
Uyanmayıverdi.
Aldılar, götürdüler.
Yıkandı, namazı kılındı, gömüldü.
Duysalar öldüğünü alacaklılar
Haklarını helal ederler elbet.
Alacağına gelince...
Alacağı yoktu zaten rahmetlinin.
III
Tüfeğini depoya koydular,
Esvabını başkasına verdiler.
Artık ne torbasında ekmek kırıntısı,
Ne matarasında dudaklarının izi;
Öyle bir rüzgâr ki,
Kendi gitti,
İsmi bile kalmadı yadigâr.
Yalnız şu beyit kaldı
Kahve ocağında, el yazısıyla:
“Ölüm Allah’ın emri,
Ayrılık olmasaydı.”
---
Ne gariptir ki, dünyanın tek gerçeği ölüm. Kimimiz vedayı bir son olarak kabul eder, kimimiz ise sonun başlangıcı...
Bana göreyse, bana göresi yok galiba. Emin değilim.
Hepimiz bir gün son bulacak, solacak bir hayat yaşarken nasıl fikrimi sunabilirim ki?
Sadece bir şarkı önerebilirim:
🎵 Candan Erçetin – Yalan
---
Sevgili dostum, insanlar çok yara alır ve iyileşir.
Hangi yaramız kabuk tutmadı ki?
Her şey gibi yasın evreleri de var.
En son evre de kabul...
Çok kandırdık kendimizi, ki kandırmaya devam da edeceğiz.
İnsanın tabiatı bu değil mi?
Sevgili dostum, bu ne kadar sürecek?
Şu ana çok uygun bir şarkım var, aç bakalım:
🎧 İntizar – Büyük İnsan
Sevgili dostum, belki şarkı seçimlerim pek sana hitap etmiyor olabilir ama eminim ki ikimiz de bu dizelerde kendimizi buluyoruz.
---
Sevgili dostum, çok samimi olmadığım bir arkadaşım bana bir gün kaktüs hediye etti.
İki yıl kadar sabırla baktım, büyüttüm.
Geçen hafta kaktüsüm içten içe çürüdü.
Çöllerde her zorluğa göğüs geren kaktüs,
benim yanımda bana göğüs gerenemedi.
Çok trajikomik bir olay değil mi?
Üzülsem bir dert, gülsem başka...
Buna kayıtsız kalınır mı?
Sevgili dostum, sen de, ben de, bu satırları okuyan diğer okuyucular da çok şeye göğüs gerdik.
Ama umuyorum ki sonumuz kaktüsüm gibi olmaz.
Bence olmamalı.
Dik durup yürüyeceğiz üstüne dertlerin ve acı, aklıma gelmeyen tüm duyguların.
---
Sevgili okur, şimdiki şarkım sana ve bana gelsin:
🎵 Melike Şahin – Durma Yürüsene
Bu şarkı ve seni baş başa bırakıyorum.
İyi bir okur ve iyi bir dost olduğun için teşekkür ederim. 💫
