ISLAK GÖZLER
Öksüz kalmış çocuk, duvar dibinde
Kader
defterine gözyaşı döküyor
Babası evvelinden göçüp gitmiş
Yetim
kalmış çocuk, hicranı yaşıyor
Acılarla yeşeren hüzün çiçeğim
-/-
Yağmurda
ıslanıyor, yoktur kabanı
Islak
ıslak bakıyor boncuk gözleri
Baba
özlemini yağmurlara soruyor
Ana kosusunu Rüzgarlarda arıyor
Islak gözde yeşeren hüzün çiçeğim
-/-
Çocuk yüreğinde
acısını yaşıyor
Amansız yolları yorulmadan aşıyor
Gülse bir kez kaderi, bahtına şaşıyor
Anne-baba acısı yüreğini yakıyor
Acılarla yeşeren hüzün çiçeğim
-/-
Adını
koymuşlar Hülya’dır diye
Başına gelenler
kader ki niye
Duvar
diplerinde dönmüş kediye
Akıl baştan
gitmiş dönmüş deliye
Hülyalarda yeşeren hüzün çiçeğim
-/-
Adını
koymuşlar Hülya’dır diye
Kaderi benzemiyor o güzel ismine
Alnına
yazılan bu kara yazgı niye
Yüce değil başın, kar yağmış başına
Karlı dağda yeşeren hüzün çiçeğim
-/-
Ağır geliyor derdi, çekmiyor dizleri
Kaderine küsmüş, bozmuyor yemini
Ak düşmüş saçlarını dolamış beline
Kazmış
mezarını da giymiyor kefeni
Yemininde yeşeren hüzün çiçeğim
-/-
Bu şiirimi, yetim-öksüz ve garip kalmış nice çocuklarımıza ithaf ediyorum.
