Bugün her şey bir şekilde — yalnızlık
Köşedeki zigon, ortada kalmış büfe,
Arkadaşsız katlanır koltuk, orada
Öyle bırakılmış vazo gibi... Bilmek
İstediğimiz şeyler var...
Lakin sen, tepeden tırnağa Mai...
Dalarken gece gama iplik gibi,
İnceleşen şarkılar, yollar...
Gönüllü suçumuzu üstelenecek
Duygular nereye gitti?..
Lakin sen, bundan mazur musun?..
Toz bulutları her bir yerde, mavide;
İpteki çarşaflarda, bacada, camda —
Gözümüze kaçınca, kirpiğin ucunda...
Lakin toz konmayan kalp istisna.
Bildiğim en güzel gece mavisi — ellerin.
Gece uykunda konuşuyor musun?
Lakin sen de nemli konuşuyorsun...
Üşüyorum! Uyuyamıyorum...
Gece saatte bir film, çok geç.
Geç kalmış yağmur bardaktan
boşalırcasına yağma sebebi...
Yüzün çok geç, lakin bir daha
asla dönmeyecek gülüş, çok geç...
Veda’dan önce, ayrılık hesabı gelir
Önce sabah sonra ikindi de silüetin
Sonrası masalamsı çay masaya...
Tüm akşam, diller bana yabancı gelir
Lakin bir toka, iki çift terlik tanıdık
Lakin zamanın içinde
Evin içinde donmuş gibiyim
Pencere,
Masada fotoğraf
Her şey
Bana
Ne uzak
Ne yakın...
(
Lakin... başlıklı yazı
riza-baldede tarafından
11.11.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
