Online Üye
Online Ziyaretçi
Karanlık çökerken umudum soldu,
Gittin de sinemde kor oldun, Babam.
Ne hancı anladı, ne yolcu bildi,
Gidenler içinde sır oldun, Babam...
Ne ele dokundun, ne bir söz ettin,
Her şeyin bırakıp sessizce gittin.
Gözlerim semada, duamda bittin,
Gözümde yaş ile var oldun, Babam...
Suretin gelince rüyama sessiz,
Nazarın ruhumu kıldı çaresiz.
Bir çocuk kalbiyle muhtaç, kimsesiz,
Üşüyen geceme nur oldun, Babam...
Topraklar sararken cümle cismini,
Duymaz oldum artık bilge sesini.
Kokladım bulduğum eski resmini,
Her izde Gazi’ye zor oldun, Babam...
GAZİ ÇAKMAK
Özburun / Bolvadin – Afyonkarahisar
Yazarın
Sonraki Yazısı