Soluğumun Aynası
Bir nefeslik duraklarda,
Efkâr bıraktım geceleri.
Yüreğimin serçesi kanatlandı,
Kondu bir ayna köşesine.
Soluğumun buğusunda,
Ezber ettim yüzümün rengini.
Sokağın sesinden tanıdım,
Bana âşina yalnızlıkları.
Bir zemherî çıkmazında,
Takılı kaldı hüzünbaz sahnelerim.
Dilimden dökülen inci boncuk taneleri,
Yalancı baharlara yabancı kalmış
Söz geçmez hasretler gibi.
Kuzgunî bir renk altında
Düğümlenmiş kederler,
El pençe divan durmuş sevdalara benzer.
Bir seher yelinin altında depreşir özlemler.
Bir çiçek bahçesinin kokusunu tutar getirir,
Tenimin yanı başına.
Gözlerimin perdesi iner işte o anda.
(
Soluğumun Aynası başlıklı yazı
nesrin-ozdemir tarafından
18.11.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
