Toplumda, bütün mesleklerin çok çok önemli ve kutsal olduðunu düþünmüþümdür...

Her birinin yeri ve önemi, ne zaman ki o mesleðin eserine yolunuz, iþiniz düþtü; iþte o zaman, daha da bir fark edilmektedir.. Boyacýsý, sývacýsý, doktoru, hakimi, temizlik görevlisi...

Her birinin müstakil gibi görünen gayreti, ilkokul Türkçe kitabýnda da bahsi geçen''1000 kiþinin hazýrladýðý sihirli bir pasta'' oluþturuveriyor...Emek emek  meydana getirilmiþ bir küçücük pastanýn toplumsal dokunuþ neferleri, çeþitli alanlarda hizmet veren ve bir bütünün parçalarý olan tüm meslek gruplarýdýr... Belki küçük belki büyük, bu ortak pastayý görebilecek kadar bilinçlidirler belki iþlerini yaparken ya da sadece iþini yapan günü birlikçilerdir...Veya bir süre rutunda devam edip günlerden bir gün, pastadaki kendi elini fark edebilenlerdir, belki de kendileri... 

Ne mutlu pastada emeði bulunan, iþini hakkýyla yapan meslek erlerine...

Ailem, ilgim, çevrem sebebiyle olabilir, pek çok mesleði yakýndan tanýma fýrsatým oldu...Ýçlerinde hayallerimi süsleyenler de vardý...Hepsi kýymetliydi...Bütün bu meslekler içinde ben, hayatýmýn 29 yýl10 ayýný geçirdiðim öðretmenliði sevdim... Baþlangýçta koþturmaca, yarýþ; evde annelik ve de eþ olarak görevlerim, zaman zaman beni yorsa da; özellikle nöbet günlerimdeki çocuklarýn ele avuca sýðmaz, bazen akran zorbalýðýna varan çatýþmalarý can acýtsa da bu son günlerde öðretmenlik mesleðinin zarif, naif bir o kadar sabýr ve direnç isteyen, çok çok kýymetli bir meslek olduðuna tüm gönlümle katýldým.. 

Genellikle okullarda baþarýsý ile öne çýkan öðrencilerin hayalini pek de süslemez fakat hasbelkader yollarý bu mesleðe açýlýnca iyi ki öðretmen olmuþum derler... 

Yarýn 24 Kasým Öðretmenler Günü... 

Tüm öðretmenlerimizin Öðretmenler Günü kutlu olsun...