Gülinar
Sevdanın bahtı kapalı,son damlası kirpiğinde asılı,
Arzusu dillere düşmeden, kafesinde kendini astı,
figanını vicdan,isyanını acımsı bir korku bastı,
Dürüldükçe sarı günler hep kendine küstü,
Daraldı yüreği,gülleri yaprak yaprak döküldü,
...Sonra bir durdu bir düşündü,
Ne bir şey söyledi,ne söyleyecek bir şeyi kaldı..
Bahçesinde yeşil bir asması vardı,
Salkımlarından sevdası arada bir sızardı,
Baharları acelece başını alıp giderken,
Koyu bir sancıyla küskün, küskün uzaklara dalardı.
Sarı yapraklarda hazan, beyaz saçlarında hüsran,
... Ağlaşarak kolsuz kanatsız birbirine bakardı ..
Bilirdi adını beyazgül, çağırırdı Gülinar,
Bırak uğraşma ,her bahçe olacak birgün tarümar,
Vuruldun ansızın, kanına düştü beyaz yapraklar,
Gölgeler kol gezerken yüzünde,kapandı aşka giden yollar,
Alarak arkana gençliği gidiyorsun,
...Kal demeye ne güç yeter, nede var bir ihtimal..
Ümit SEYHAN,
(
Gülinar başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
14.06.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
