Ben Ağladığımda
Duvarlar izler şimdi beni
Karşısında acıdan biçilmiş kaftan
Her çığlık sesiyle bir taş eşelendi
Görünmeyen ama var olan
Islak ıslak aktı tozlu yastığa
Odanın gördüğü narin gözyaşları
Örümcek ağlarına derince bakıyorum
Sanki sesimi duyar gibiler
Dilimden anlar gibidir dört duvar
Yüreğimden değerli ağıtlar döküldü 
İnsanım gözyaşlarım bile değerli
Gözlerimden dört köşeye yalnızlık döküldü
İnsanım ve ölmeden değersizim 
Duyulmamış ızdıraba mahkumum
Uyandığım yatağa hatıralar bıraktım
İster bencil, hatta kibirli desinler bana
Döktüğüm inciler tüm insanlara değmeli
Kulağımda çocukluğumdan sesler
Düşümde bulamadığım geleceğim
Kafamda kaybolmuş yönsüz pusulam
Yolum epey uzun ama ben yorgunum
İpekler sızlanmalıydı ağladığımda
Güneşin gözü kısılmalı 
Bulutlar utançtan yağdırmalı yağmurları
Kan akmalıydı yorulup durmadığından
Mendiller kendiliğinden yanıma gelmeli
Suskun duvarlarım renklere boyanmalı
Böceklerim çırpınarak ninniler söylemeli
Tanrı yargılanmalıydı ağladığımda

( Ben Ağladığımda başlıklı yazı yusuf-gunduz tarafından 11/27/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu