Gönül
GÖNÜL
Sönmedi ocağım hâlâ yanıyor
Küllerim, közlerim dünü anıyor
Yârdan haber aldım yaram kanıyor
Gel gör aynı yerden vuruldum gönül
Kalifet Dağı'nı görür gözlerim
Nere gittiğimi söyler izlerim
Tek adım atamam durdu dizlerim
Peşinden koşamam yoruldum gönül
Kara kıza, kara gözle bakardım
Onun için dağı taşı yakardım
Kelkit gibi boz bulanık akardım
İndim düz ovaya duruldum gönül.
(
Gönül başlıklı yazı
Kara OSMAN tarafından
2.12.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
