Online Üye
Online Ziyaretçi
“aşdudu ebee”
çocuğ- aşşadan ünnemeye durdu
“aşdudu ebee”
sus hey ciğerinden yanmayasıca
ömürde bi hovardalığa getcedim
ay a(ğ) şamdan doğdu demiş
eveli biri,
yalan deği, o hesap
hemen çıkdım hanaya, o değilden
emme…
ne duyduğuma inanıyon
ne gördüğüme
bu o mu hinci
bu adam Ismayıl mı?
bakmadan bille
“buyurun buyurun”
bakdım çocuk da çıkdı okarı
“emmin yorulmasın gadınım
sen hunnarı da gene eletivi Hesne gelinnere
ebem yolladı de imi gülüm”
çıkıları bohçaladım
bi de neyeyse iki lera sıkışdırdım eline
“-kimselere deyvime imi ebem”
de! ben hinci netçen
çocuk avlıdan çıkasıya
goca gapıyı çekesiya bekledim
geri dönemedim,
dönüp bakamadım
adam taha hala hanayda
sorutmuş galmış
“içeri buyur Ismayıl aga” dedim
adam sapıttı ya
ben de kendi kendime şaşdım
ne agası be “eşen eşşeg gafası”
adam geşdi
ben eftikledim hanayda
biri tığlayodur deye mi geldi aklıma ne
ya da
onunan aynı evde olmak
hemi de bi başıma
bu nassı iş
bi gören ossa
el ne demez