Dün
Dündü,
soframıza düşmüş ekmek kırıntıları gibi
aç ve soluksuz abanmıştık üzerine
aşkların...
öylesine içten
ölesiye içten
işitilen...
ve yangınlar büyüdü soframızda
elle dokunulabilen
ve bitmez denilen bir bereketti sanırdık
öylesine bizi bitiren...
gel gör;
gel gör aşk beni neyledi diyenler
erenler...
ve suskular düştü payımıza
bir dokunuşluk ahlar
ve figanlar...
yüzü leçekten arındırılmış anaların
yavrularına ağıt gibi
figan...
işte dündü
ya bugün?
ısırılmış parmaklar var ellerimizde
elleri yerine
öylesine gurbet öylesine mazi
ölesiye...
uçurumlar döşenmiş
gözleri düşmüş el gözüne
bakma;
kölen olayım , bana baktığın gibi
baktıysam ellere sana baktığım gibi...
kör olayım...
(
Dün başlıklı yazı
murat-kartal tarafından
23.06.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
