Sevgi, ilgi ve baðlýlýk göstermeye yönelten duygudur. Sevgi ile her sorun çözülebilir. Deðil insana, hayvana ve bitkiye bile sevgi ile yaklaþýrsan onunla daha iyi bir iletiþim kurabilirsin. Bugün kiþilerin sorunlarýnýn kaynaðý sevgisizliktir. Bir çocuða doðduðundan itibaren sevgi ile yaklaþýp ve her zaman karþýsýndakine sevgi göstermesini öðretirsek, büyüdüðü zaman çevresindekilere sevgi ile bakýp, sevgi ile davranacaktýr.

Sevginin öðrenildiði ilk yer aile ortamýdýr. Bu daha sonra okul ve arkadaþ ortamýnda yeþerir ve büyür. Sevgi ile büyüyen çocuklar ileride mutlu bir genç olur. Sevginin anlamýný bilelim ve sevgiden uzak durmayalým. Sevgi hikâyesine ne dersiniz?

Su Fýçýsý ve Karýnca

Bir karýnca su fýçýsýnýn içine düþer. Birinci kiþi odaya girer, fýçýya bakar ve fýçýda bir karýnca görür. Karýncaya; “Su fýçýmda ne iþin var senin?” diyerek onu öldürür. Bu bir bencillik örneðidir.

Ýkinci kiþi içeri girer, fýçýya bakar ve fýçýda bir karýnca görür. Karýncaya; “Evet, çok sýcak bir gün, karýncalar için bile sýcak. Hiçbir þeye de zarar vermiyorsun. Haydi, fýçýmda otur bakalým” der. Bu da hoþgörüdür.

Üçüncü kiþi içeri girer, fýçýya bakar ve fýçýda bir karýnca görür. Ne kýzmak gelir aklýna ne de hoþgörülü davranmak. Fýçýdaki karýncayý görünce hemen bir avuç þeker uzatýr. Ýþte bu da “SEVGÝ”dir.

Ýnsan kalbi geçici sevdalarla yetinmez, sýnýrlý aþklara yanaþmaz. Sevdiði her þeyi önce sonsuz zamanlarda varsayarak sever. Baðlandýðý her þeyi hiç gitmeyecekmiþ, hiç bitmeyecekmiþ gibi sever. Ardýna düþtüðü her emelin ucunda sonsuzluk aþký vardýr. Kalbinde yaþadýðý her hayalin sonu sýnýrsýzlýk hevesine dayanýr. Gayeler, ümitler, hayaller, telaþlar, arayýþlar sonsuz aþkýn birer gölgeleridir. “ Sevgisiz ve amaçsýz yaþam, baharsýz bir yýl gibidir.”