“Bu son seferim, gelirim elbet

Bakarsın haftaya burdayım kısmet

Sil yaşını, sakın ağlama sabret

Olurda dönmezsem, unutma sakın”

Dedin .

Ve koşarak son yolculuğuna yetiştin.

Nerden bilecektim bu kara tren de dönmez.

 

Aklımda döneceğin günün hayali

İçimde sevdanın en güzel zamanı

Aynaya takmışım verdiğin fotoğrafı

Pencere kenarında yollarını gözlüyorum.

 

Saatler, günler çabucak geçip gidiyor

Sen gideli neredeyse bir ay oluyordu

Bugün, yarın gelir diyordum.

Gözüm uzaklardan savrulan dumanda

Kulağım her an çalacak telefonda

Bir  haber bekliyordum.

Oysa ne gelen vardı, ne de giden,

Görünmüyordu kara tren.

 

Baktım bir hal,çare yok

Topladım ne varsa,düştüm yollara.

Çalmadığım kapı ,

Sormadığım kimse kalmadı.

Eş, dost çoktan umudu kesmişti  senden

Boş yere bekleme, gelmez

Bu kara tren de dönmez, dediler

 

Günlerce uyuyamadım.

Aldım başımı, koydum taşlara.

Dilimde bir türkü

“kara tren gecikir belki hiç gelmez

Dağlarda salınırda derdimi bilmez

Dumanını savurur halimi görmez

Gam dolar yüreğim, gözyaşım dinmez”…............

 

Tam üç yıl  sonra

Tükenmeye yüz tutmuşken ümitlerim

Bulutları siyah bir duman kapladı.

İrkildim,

Kalkıp istasyona doğru yürüdüm.

Kara tren geliyor diye çarptı yüreğim

Elim,ayağım fersiz olduğum yere çöktüm.

 

 Kara tren acımasız,kara tren öfkeli

Açtı kapılarını ve sustu.

Gözlerim vagonlara takıldı

Adeta mum kesilmiştim

Heran bir yerden görüneceksin sandım.

Neden sonra

Elinde eski bir torba

İrice,uzun boylu bir memur yanıma gelerek;

“Bu sanadır gelin kız”, dedi.

Aldırış bile etmedim

Tekrar vagonlara döndüm.

Çenemden tutup başımı kaldırdı

Kafasını salladı, gelen yoktur ,dedi.

 

Elime tutuşturduğu torbanın içine uzandım

Kenarları buruşmuş mektubunu elime aldım.

Anlat desem dile gelecek gibiydi sanki

Ve cansız,tozlu , kanlıydı elbiseleri.

Bir an gözümde canlandı hayali

Yüreğimi yeniden yaktı hasreti .

Kara tren geçte olsa getirmişti kara haberi.

 

Döner miydi,dönmez miydi

Gecikir miydi,hemen mi gelirdi

Hiç belli değildi.

Kara tren kadere boynun eğmiş

Almış başını gidiyordu

Acelesi yoktu

Nazlı nazlı dağlar ardında salınıyordu.
                                                               TUBA KILIÇ
( Kara Tren başlıklı yazı Tuba KILIÇ tarafından 7.07.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu