“Bu son seferim, gelirim elbet
Bakarsın haftaya burdayım kısmet
Sil yaşını, sakın ağlama sabret
Olurda dönmezsem, unutma sakın”
Dedin .
Ve koşarak son yolculuğuna yetiştin.
Nerden bilecektim bu kara tren de dönmez.
Aklımda döneceğin günün hayali
İçimde sevdanın en güzel zamanı
Aynaya takmışım verdiğin fotoğrafı
Pencere kenarında yollarını gözlüyorum.
Saatler, günler çabucak geçip gidiyor
Sen gideli neredeyse bir ay oluyordu
Bugün, yarın gelir diyordum.
Gözüm uzaklardan savrulan dumanda
Kulağım her an çalacak telefonda
Bir haber bekliyordum.
Oysa ne gelen vardı, ne de giden,
Görünmüyordu kara tren.
Baktım bir hal,çare yok
Topladım ne varsa,düştüm yollara.
Çalmadığım kapı ,
Sormadığım kimse kalmadı.
Eş, dost çoktan umudu kesmişti senden
Boş yere bekleme, gelmez
Bu kara tren de dönmez, dediler
Günlerce uyuyamadım.
Aldım başımı, koydum taşlara.
Dilimde bir türkü
“kara tren gecikir belki hiç gelmez
Dağlarda salınırda derdimi bilmez
Dumanını savurur halimi görmez
Gam dolar yüreğim, gözyaşım dinmez”…............
Tam üç yıl sonra
Tükenmeye yüz tutmuşken ümitlerim
Bulutları siyah bir duman kapladı.
İrkildim,
Kalkıp istasyona doğru yürüdüm.
Kara tren geliyor diye çarptı yüreğim
Elim,ayağım fersiz olduğum yere çöktüm.
Açtı kapılarını ve sustu.
Gözlerim vagonlara takıldı
Adeta mum kesilmiştim
Heran bir yerden görüneceksin sandım.
Neden sonra
Elinde eski bir torba
İrice,uzun boylu bir memur yanıma gelerek;
“Bu sanadır gelin kız”, dedi.
Aldırış bile etmedim
Tekrar vagonlara döndüm.
Çenemden tutup başımı kaldırdı
Kafasını salladı, gelen yoktur ,dedi.
Elime tutuşturduğu torbanın içine uzandım
Kenarları buruşmuş mektubunu elime aldım.
Anlat desem dile gelecek gibiydi sanki
Ve cansız,tozlu , kanlıydı elbiseleri.
Bir an gözümde canlandı hayali
Yüreğimi yeniden yaktı hasreti .
Kara tren geçte olsa getirmişti kara haberi.
Döner miydi,dönmez miydi
Gecikir miydi,hemen mi gelirdi
Hiç belli değildi.
Kara tren kadere boynun eğmiş
Almış başını gidiyordu
Acelesi yoktu