Bir bayram sabahı çıktım kırlara,
Kır çiçeklerini ezme dediler.
Bir yiğit uzanmış beyaz karlara,
Vaka çok açıktır sezme dediler.
Kasımda açılmış mart çiçekleri,
Kardelen misali sert çiçekleri,
Serilmiş toprağa mert çiçekleri,
Peygamber çağırır kızma dediler.
O yiğit anlından vurulmuş akça,
Kendini vatana adamış Hakça,
Bu sözü yıllardır duyarız sıkça,
Şehit ölümsüzdür bezme dediler.
Bir yıldız misali düşerken yaprak,
Şehidin kanıyla sulandı toprak,
Hilal ay göğsünde çırpınır bayrak,
Onu uzaklarda gezme dediler.
Bu can vatan için var ise eğer,
Vatan için ölmek binlere değer,
Onlar Hakk katında taçlanmış meğer,
Anzer balı gibi sızma dediler.
Gül diktiler şehidimin başına,
Şüheda yazdılar kabir taşına,
Yirmi dört diyorlar ölüm yaşına,
Mürekkepler yetmez yazma dediler.
Türk’üm, vakarlıyım ben ebet ezel,
Anadolu’m cennet Türkiye’m güzel,
Her mevsim sonunda savrulur gazel,
Dik dur duruşunu bozma dediler.
Rabia Barış