Bir zerre olup yaþadým dünyada,

Ne olduysa oldu hepsi çantamda,

Hiçbir þeyi unutmadým aklýmda,

Nereye baksam yaþýyor hatýralarla,

Bir zamanlar mutlu yuvam vardý,

Yuvamda sevinç ve mutluluklar vardý,

Hepsi daðýlýp gitti garip yalnýz kaldý,

Buca yaþadým ama garibin adý vardý..

Zamanla acýlar yýktý yok etti beni,
ne yapsam gideni geri getirmedi,

Yarataným adeta beni öyle denedi,

Bu yaþamý benim için öyle seçti..

Uzun zaman oldu yalnýzlýk,

Yalnýz yaþamak adeta zindanlýk,

Her zaman aradý bir aydýnlýk,

Garip son beþ yýlýný yalnýz yaþadý yazýk..

Bir zaman yaþandý geldi geçti,

Dedik artýk umutlar kalmadý bitti,

Öyle ki,tam kendini kaybedecekti,

Aldý baþýný uzun yollara çekti gitti..

Gezdi dolaþtý hep huzur aradý,

O mekan bu þehir aradý taradý,

Bir zaman sonrada aradýðýný yakaladý,

Garibin bu arayýp da bulmadýðýydý..

Onu gördü gönül gözüyle tanýdý,

Kalbi ona bir anda hemen ýsýndý,

Gönül artýk onu kaçýrmamalýydý,

Kafayý koydu gelecek günler onunlaydý..

Düþündü taþýndý ona anlattý,

Düþünmesi için ona zaman býraktý,

Bu durulacak olan son duraktý,

Bundan sonra hayat güzel olmalýydý..

Gördük görüþtük onunla anlaþtýk,

Sevgilerle birbirimize yaklaþtýk,

Mutlu gelecek adýna sözler aldýk,

Gelecek günler için umutluyuz artýk…

Ýþte bir zaman sonra böyle oldu..

Mutluluða çýkarýyoruz artýk yolu,

Sonu erdiriyoruz bu anlatýlan konuyu,

Sevgili mutluluk baþka yok çýkýþ yolu..

Acý ve kederli de olsa hayat yaþadým,

Sonunda bende mutluluðu yakaladým,

Ben mutluyum hep öyle olacaðým,

Son sözüm herkes mutlu olsun diyeceðim…