Yorgunum
Bölük pörçük isyanlara yenildim
Kendime bir teselli arıyorum.
Umutla yumarken gözlerimi,
Sabahlara
Tükenmiş
Takatsiz
Tasalı uyanıyorum

Anladım
Sırtımdaki yorgan bana ağır
Ben kadere dargın.
Hele birde
Gönlüm yaren oldu ya yüzümdeki çizgilere
Her günüm ayrı bir kahır…

Ah! Ah gömüldüm düşüncelere
Tükendi soluğum
Of… Çekmeye bile üşeniyorum



Gül Serap
22.11.2008
Tokat

( Yorgunum başlıklı yazı Gül SERAP tarafından 10.07.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu